ജേക്കബ് ജോണ്‍ കുമരകം,
ഡാളസ്, ടെക്‌സസ്
വളരെ വളരെ പണ്ട് ഒരിടത്തു ഒരു ആമയും മുയലും ഉണ്ടായിരുന്നത് ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ടോ? എന്തൊരു ചോദ്യം അല്ലെ, ശ്വാസം വിടാതെ ലക്ഷ്യം മാത്രം മുന്നില്‍ കണ്ടുകൊണ്ടു, സ്വന്തംപരാധീനതകളെ തോല്‍പ്പിച്ചു, അഹങ്കാരിയായ, അലസനായമുയലിന്റെ അഹങ്കാരത്തിന്റെ മുനയൊടിച്ചു, ലോകത്തെമ്പാടുമുള്ള അദ്ധ്വാന ശീലരുടെയും, വിജയശ്രീലാളിതരുടെയും ആരാധനാ പാത്രമായ, പരിശ്രമം ചെയ്യുകില്‍ എന്തിനെയും ഏതിനെയും കൈക്കലാക്കാം എന്നൊക്കെ പ്രസംഗിക്കുന്ന പ്രചോദന പ്രഭാഷകരുടെയും ഒക്കെ ഉദാഹരണമായി വിഹരിക്കുന്ന ആമയുടെ കഥ ആര്‍ക്കാണറിയാത്തത് അല്ലെ?
എന്നാല്‍ ഈ മുയലിന്റെ ഭാഗത്തു നിന്ന് ആരെങ്കിലും ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ? സത്യം വംശനാശ ഭീഷണി നേരിട്ട് കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഇക്കാലത്തു സത്യസ്ഥിതി അറിയാന്‍ ആര്‍ക്കെങ്കിലും താല്‍പര്യം കാണുമോ ആവോ?
സുന്ദരിയായ കുയിലമ്മയെ സ്വന്തമാക്കാന്‍ കുരങ്ങച്ചനുമായിചേര്‍ന്ന് നടത്തിയ ഒരു നാടകം ആയിരുന്നോ ആ ഓട്ട മത്സരം സത്യം എന്തായിരിക്കും? പാണന്മാര്‍ ലോകം മുഴുവന്‍ പാടിനടക്കുന്ന കഥകള്‍ മുഴുവനും സത്യമാണോ ?ഏതാണ് സത്യം എന്താണ് സത്യം? ചെരിപ്പിട്ട പാവം സത്യം, ചെരിപ്പിടാതെ ഓടിയ അസത്യത്തിനു മുന്‍പില്‍ തോറ്റു പോയോ ? അതോ ലോകത്തിനു മുമ്പില്‍ മുയല്‍ വംശത്തെ ഒന്നാകെ താഴ്ത്തിക്കെട്ടാന്‍ നടന്ന ഒരു അട്ടിമറിയുടെ ഭാഗമായി ഏതോ പവര്‍ ഗ്രൂപ്പുണ്ടാക്കി വിട്ട കെട്ടുകഥ ആണോ ഈ കേള്‍ക്കുന്നതെല്ലാം ?
ആ പാവം ആമയെ ഒന്ന് നോക്കണം സാര്‍! അപമാനത്തിന്റെ, വിഷാദത്തിന്റെ വലിയ ഭാണ്ഡവും പേറി, ഒരു ദുശ്ശകുന പര്‍വമായി നിരങ്ങി നിരങ്ങി പോകുന്ന ആ പോക്ക് കണ്ടോ? അവര്‍ എന്ത് തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടാണ് അവര്‍ക്കു ഈ രൂപവും ഭാവവും കിട്ടിയത്? ഏകാന്തതയുടെയും, അപകര്‍ഷതയുടെയും പര്‍വതം ചുമന്നു കൊണ്ട് ജീവിക്കുന്ന ജീവിതങ്ങള്‍! എനിക്കാരേയും കാണേണ്ട, എന്നെയാരും കാണേണ്ട എന്ന ഭാവത്തില്‍ തന്നിലേക്ക് തന്നെ ചുരുങ്ങി വലിഞ്ഞകത്തേക്ക് കയറുന്ന തലയുള്ള, നിരാശയുടെ പേടകത്തില്‍ തന്നെത്തന്നെ ബന്ധിച്ചിട്ടിരിക്കുന്ന ഒരു ജീവിതം. മുയലും ആമയും സുഹൃത്തുക്കള്‍ ആയിരുന്നു. വെറുംസുഹൃത്തുക്കള്‍ എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ പോരാ. ആത്മസുഹൃത്തുക്കള്‍, അവരുടെ ഇടയില്‍ രഹസ്യങ്ങള്‍ ഒന്നുംഇല്ലായിരുന്നു. അവരുടെ സൗഹൃദത്തെ കുറിച്ചായിരുന്നു കഥയെങ്കില്‍ കഥയുടെ ശീര്‍ഷകം ‘ മുയലും ആമയും ‘ എന്നാകുമായിരുന്നു. കാരണം മുയല്‍ ആമക്ക് എന്നും ഒരു താങ്ങും തണലും പ്രചോദനവും ആയിരുന്നു . മുയല്‍ ആമയുടെ മുമ്പില്‍ തന്റെ ഒടിഞ്ഞു വീണു കിടക്കുന്ന ചെവികൂര്‍പ്പിച്ചു, ചുവന്ന ചെമ്പന്‍ കണ്ണുകള്‍ ഇളക്കി ചുറ്റുംനോക്കിയിട്ടു ആമയോടു പറയും ‘ആശാന്‍ ഇങ്ങനെ തല ഒന്ന് ഉയര്‍ത്തി പിടിക്കാമോ എന്ന് ഒന്ന് ഉത്സാഹിച്ചു നോക്കിക്കേ ‘ആമ ശ്രമിക്കാതിരുന്നില്ല. പക്ഷെ നിരാശ ആയിരുന്നു പതിവുപോലെ ഫലം. കുന്നുകളും പാറക്കെട്ടുകളും എല്ലാം നിഷ്പ്രയാസം ചാടിക്കയറി, ഒരഭ്യാസിയുടെ മെയ്വഴക്കത്തോടെ തലകുത്തി മറിഞ്ഞും ചെരിഞ്ഞും ഒക്കെപോകുന്ന മുയലിനെ ‘എന്നെ പരിഹസിക്കല്ലേ ‘എന്ന മട്ടില്‍ ആമ നോക്കി നില്‍ക്കും. ആയിരം വട്ടം ചോദിക്കണമെന്നോര്‍ത്തിട്ടുണ്ട്, ഞങ്ങള്‍ ആമകളെ പോലെ വെള്ളത്തിനടിയിലൂടെ ഊളിയിട്ടു മീനുകളോടും, ആമ്പല്‍ചെടികളോടും ഒക്കെ കിന്നാരം പറയാന്‍ നിനക്ക് ആവുമോഎന്ന്! പക്ഷെ ചോദിച്ചില്ല. വെള്ളത്തില്‍ പ്രതിബിംബിക്കുന്ന സ്വരൂപത്തെ നോക്കി അത്ഭുതം കൂറുന്ന മുയലിനെ നോക്കി എത്ര വട്ടം അവനെ കളിയാക്കി ചിരിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന് ഓര്‍ത്തപ്പോള്‍ ആമക്ക് തന്റെ മള്‍ട്ടി ടാസ്‌കിങ് കഴിവില്‍ അല്‍പം അഭിമാനം തോന്നാതിരുന്നില്ല.
അങ്ങനെയിരിക്കെയാണ് കാട്ടിലെ വസന്തോത്സവം വന്നത്. കാട് എല്ലാം പൂക്കള്‍ കൊണ്ട് നിറയും. ചെടികള്‍ നിറയെ പൂക്കള്‍, പൂക്കള്‍ നിറയെ ചിത്രശലഭങ്ങള്‍! എന്തൊരു ഭംഗി! കാട് ഒരു കല്യാണപ്പെണ്ണിന്റെ പോലെ ഒരുങ്ങി സുന്ദരിയാകുന്ന കാലം. എല്ലാവര്‍ക്കും എല്ലാത്തിനും ഒരു വല്ലാത്ത ഉത്സാഹം, ഒരു ഉണര്‍വ്! ഈ സമയത്താണ് പതിവായി എല്ലാ വര്‍ഷവും ഞങ്ങളുടെ ഇടയില്‍ പല തരത്തിലുള്ള ആഘോഷങ്ങള്‍ ഉണ്ടാവും. കുയിലമ്മയുടെയും കൂട്ടരുടെയും പാട്ടുകച്ചേരി, കുമാരി മയിലമ്മയുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള നൃത്ത നൃത്ത്യപരിപാടികള്‍, എന്ന് വേണ്ട ആകെ ആഘോഷമാണ് എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ മതിയല്ലോ.
എല്ലാ ആഘോഷങ്ങളുടെയും അവസാന ഇനം കൗമാരക്കാരുടെ ഒരു മത്സര ഇനമാണ്! ഏറ്റവും ആകര്‍ഷകമായ ഇനവും ഇതാണ് ! നറുക്കു വീഴുന്ന ഒരു സുന്ദരിപ്പെണ്ണിനെ സ്വന്തമാക്കാന്‍ ചോരയും നീരുമുള്ള ചെറുപ്പക്കാര്‍ തമ്മിലുള്ള വീറും വാശിയും ഏറിയ മത്സരം. കഴിഞ്ഞ തവണ മത്സരം നമ്മുടെ വെള്ളിമൂങ്ങ പെണ്ണിന് വേണ്ടിയായിരുന്നു. മിനുങ്ങുന്ന വെള്ളാരന്‍ കല്ല് പോലെ തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകള്‍! പഞ്ഞിപോലുള്ള കുഞ്ഞു തൂവെള്ള തൂവലുകള്‍! ആര്‍ക്കും മുഖംഎടുക്കാന്‍ തോന്നില്ല.. അത്ര സുന്ദരിയായിരുന്നു അവള്‍! അവളെ സ്വന്തമാക്കാന്‍ ഒത്തിരി പേര് ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അത്ര കണ്ടു വിജയിച്ചില്ല എന്ന് മാത്രമല്ല, പലരും ഇളിഭ്യരായി, നിരാശരായി മടങ്ങി. ഒരു ഒന്നൊന്നര മത്സരമായിരുന്നു, അല്ല,
ഇഞ്ചോടിഞ്ചുള്ള പോരാട്ടമായിരുന്നു.
കാട്ടുമാവിന്റെ ഏറ്റവും ഉയരത്തിലുള്ള കൊച്ചു ശിഖിരത്തിന്റെ അറ്റത്തു തൂങ്ങി നില്‍ക്കുന്ന പഴുത്ത മാങ്ങാ താഴെ വീഴാതെ പറിച്ചു വെള്ളിമൂങ്ങ പെണ്ണിന് ആര് കൊടുക്കും എന്നായിരുന്നു മത്സരം. നമ്മുടെ ചിന്നന്, അണ്ണാന്‍ ചിന്നന് അല്ലാതെ വേറെ ആര്‍ക്കും ആകാശത്തിന്റെ തൊട്ടു താഴെ നിന്ന ആ മാങ്ങാ കനിയെ തൊടാന്‍ പോലും പറ്റിയില്ല!
ഈ വര്‍ഷത്തെ മത്സരം പ്രഖ്യാപിച്ചപ്പോള്‍ തന്നെ എല്ലാവരും ഒന്ന് പോലെ പറഞ്ഞു ‘ ഓ , ഇത്തവണ മുയലച്ചന്‍ തന്നെ നേടും’. ഓട്ടത്തിന്റെ കാര്യത്തില്‍ അവന്റെ അഞ്ചയലത്തു ആരും വരില്ല. അത് കാട്ടിലും നാട്ടിലും ഒക്കെ ഒരു പോലെ അറിയാവുന്ന കാര്യം, ആര്‍ക്കും ഒരു തര്‍ക്കവും കാണില്ല. പക്ഷെ വിജയിക്ക് കിട്ടാന്‍ പോകുന്ന സമ്മാനം കേട്ടപ്പോള്‍ മുയലച്ചന്‍ ഞെട്ടി! കാടിന്റെ പാട്ടുകാരി കുയിലമ്മയെ സ്വന്തമായി കിട്ടുക! ജീവിതം ഇനിയങ്ങോട്ട് സംഗീത മയമാവുക. ഓര്‍ത്തിട്ടു മുയലിനു കുളിര്‍ കോരി! പക്ഷെ മുയലിനറിയാവുന്ന, മുയലിനു മാത്രം അറിയാവുന്ന ഒരുരഹസ്യം ഉണ്ട്! അത് എന്താണെന്നല്ലേ? നമ്മുടെ ആമയുടെ മനസ്സില്‍ വളരെ നാളുകളായി കുയിലമ്മ കേറി കൂടുകൂട്ടിയിരിക്കുകയാണ്. ആമയാകട്ടെ ഇതാരോടും പറയാതെ, തന്റെ മാത്രമായുള്ള ഒരു സ്വകാര്യ ആത്മ പ്രണയമായിസൂക്ഷിച്ചിരിക്കുകയാണ്! പ്രണയം ആത്മാവില്‍ നിന്നും സ്പുരിക്കുമ്പോള്‍ അത് പരസ്പരം അറിഞ്ഞു കൊണ്ടാകണംഎന്നില്ലലോ!
പക്ഷെ ഇന്ന് ആമയുടെ ജീവിതത്തിലെ ഈ ആഗ്രഹംസാധിച്ചുകൊടുക്കാന്‍ ഭൂമിയില്‍ ഒരാളെ കൊണ്ടേ നടക്കൂ. അത് മുയലിനും അറിയാം. തന്റെ ആത്മ സുഹൃത്തിന് തന്നെകൊണ്ട് ചെയ്യാന്‍ പറ്റുന്ന ഏറ്റവും വലിയ ഒരു നന്മ എന്നോ സഹായം എന്നോ ഒക്കെ വിളിക്കാം. അവനെ, അവന് പോലുംഅറിയാതെ മുടിയിരിക്കുന്ന അപകര്‍ഷതയുടെ കറുത്ത മൂടിമാറ്റാന്‍ ഒരു അവസരം കിട്ടിയിരിക്കുകയാണ്
അങ്ങനെ മത്സര ദിവസം വന്നു. കുരങ്ങച്ചനാണ് റഫറി. നിയമങ്ങള്‍ എല്ലാം വിശദമായി പറഞ്ഞു. മുയലും ആമയും സ്റ്റാര്‍ട്ടിങ് പോയിന്റ്‌ലേക്കു വിട്ടു. റഫറി കുരങ്ങച്ചനും കുയിലമ്മയും മറ്റു വിശിഷ്ട അതിഥികളും കാണികളും എല്ലാം ഫിനിഷിങ് പോയിന്റിലും നിന്നു. സ്റ്റാര്‍ട്ട് പറയുന്നത് തത്തമ്മ ആണ്. മുയല്‍ ആമയെ ആശ്ലേഷിച്ചു ചെവിയില്‍ പറഞ്ഞു ‘ കൂട്ടുകാരാ, ഇന്ന് നിന്റെ ദിവസമാണ്, മനസ്സില്‍ കുയിലമ്മയെ മാത്രം വിചാരിച്ചു ഓടുക, തുടങ്ങിയാല്‍ പിന്നെ ഒന്നും നോക്കരുത്. ഫിനിഷിങ് പോയിന്റില്‍ നിന്നെയും കാത്തു വരണമാല്യവുമായി നില്‍ക്കുന്ന കുയിലമ്മയെ മാത്രം വിചാരിച്ചു കൊണ്ട് ഓടൂ, നീ വിജയി ആവും എന്ന് ഞാന്‍ നിനക്ക് ഉറപ്പു തരുന്നു. തുടക്കത്തില്‍ ഞാന്‍ മുന്നോട്ടു കുതിക്കും പക്ഷെ ഫിനിഷിങ് പോയിന്റില്‍ എത്തുമ്പോള്‍ നീ മാത്രമേ കാണൂ. എന്നെ നോക്കരുത് ‘ ആമ ദയനീയമായി മുയലിനെ നോക്കി. അവനു വിശ്വസിക്കാന്‍ പറ്റിയില്ല. കുയിലമ്മ അവന്റെ സ്വപ്നമാണ്. പക്ഷെ ആ സ്വപ്നം യാഥാര്‍ഥ്യത്തില്‍ നിന്നും എത്ര ദൂരെ ആണെന്നും അവനറിയാം. എന്നാലും മുയലിന്റെ വാക്കുകള്‍ അവന്റെ സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്കു ചിറകു മുളപ്പിക്കുന്നതായിരുന്നു! ആമ തല ഉയര്‍ത്തി മുയലിനെ നോക്കി, നിന്നെ എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാമോ എന്നായിരുന്നോ ആ നോട്ടത്തിന്റെ പൊരുള്‍ ?
തത്തമ്മ രണ്ടു പേരെയും നോക്കി, റെഡിയല്ലെ? ഗുഡ് ലക്ക്. രണ്ടു പേരും ഓട്ടം തുടങ്ങി. കാട്ടുചെമ്പകവും കുറ്റിമുല്ലയും എല്ലാം ഇരു വശങ്ങളിലുമായി പൂത്താലമേന്തിയ കന്യകമാരെപോലെ നില്‍ക്കുന്ന കാട്ടുവഴിയിലൂടെ അവര്‍ ഓടി!
തത്തമ്മ വേഗം പറന്നു ഫിനിഷിങ് പോയിന്റിലേക്ക് പോയി. മുയല്‍ അവന്റെ സ്വത സിദ്ധമായ വേഗത്തില്‍ ഓടാന്‍തുടങ്ങി. കുറെ മുന്നോട്ടു ചെന്നപ്പോള്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. പാവം ആമ അവന്റെ ഭാരമേറിയ ഭാണ്ഡവുമായി വലിഞ്ഞുവലിഞ്ഞു വരുന്നുണ്ട്. ആമക്കു കൊടുത്ത വാക്കു മുയല്‍ ഓര്‍ത്തു ! ഒരു മരത്തിന്റെ ചുവട്ടിലേക്ക് അവന് നീങ്ങി . ആമക്കു കാണാന്‍പറ്റാത്ത വിധത്തില്‍ അവന് ഉള്ളില്‍ നീറുന്ന നൊമ്പരവുമായി നിറയുന്ന കണ്ണുകള്‍ അടച്ചു നിന്നു . ആമ ഇഴഞ്ഞിഴഞ്ഞു ഫിനിഷിങ് പോയിന്റില്‍ എത്തി . ആരവം ഉയര്‍ന്നു ! കുയിലമ്മ അവളുടെ കയ്യില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന പൂമാല ആമയുടെ കഴുത്തില്‍ ചാര്‍ത്തി. വിജയിയെ അഭിനന്ദിക്കാനും പൂമാലകള്‍ കൊണ്ട് മൂടാനും കാണികള്‍ മത്സരിച്ചു. ആമ ഒരു ചലിക്കുന്ന ‘പൂമല ‘ യായി മാറി. അങ്ങ് ദൂരെ മുയല്‍ അപ്പോഴും കണ്ണുകള്‍ തുറക്കാതെ, ചാരിതാര്‍ഥ്യത്തിന്റെ, മധുരമുള്ള തെങ്കിലും നോവുള്ള ഏതോ ഒരു തരം വികാരം അവനെ പൊതിയുന്നതായി അവനുതോന്നി. കൂട്ടുകാരന്റെ വിജയ ലഹരിയുടെ, ആരവങ്ങളുടെ ഇടയിലൂടെ ആരോ പറയുന്നത് കേട്ടു. ‘ നമ്മുടെമുയലച്ചന്‍ ഉറങ്ങി പോയി, അഹങ്കാരത്തിന് കിട്ടിയ പ്രതിഫലം, ‘ആരൊക്കെയോ പരിഹാസത്തിന്റെ മുള്ളുള്ള വാക്കുകളും ശകാരങ്ങളും വാരി കോരി ചൊരിയുകയാണ്! ഒരു ലോകചാമ്പ്യന്‍! അഹങ്കാരത്തിന്റെ തലക്കനം കാരണം ഉറങ്ങി പോയി! ആത്മ വിശ്വാസം അമിതമായാല്‍ ഇങ്ങനെയൊക്കെ വരും… പിന്നെയും ഏറെ ഏറെ വേദനിപ്പിക്കുന്ന അഭിപ്രായങ്ങള്‍ എല്ലാവരില്‍ നിന്നും. മുയല്‍ ആമയെ ഒന്ന് നോക്കി അവന് ആകെ മതി മറന്നു നില്‍പ്പാണ് അരികില്‍ കുയിലമ്മയും ഉണ്ട്. അവനെ നോക്കി ഒരു താങ്ക്‌സ് എങ്കിലും പറയും എന്നവന്‍കരുതി…..
ആമ ആരോടും ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല, ആമ മുയലിനെ ഒന്ന് ഗൗനിച്ചു പോലുമില്ല ! വിജയം തന്റേതു മാത്രം! കുയിലമ്മ തന്റേതു മാത്രമായി! മുയല്‍ ഉറങ്ങിയതല്ല , ചുമ്മാ ഒന്ന് കണ്ണ് അടച്ചതാണ് എന്ന് അവന് നന്നായി അറിയാമായിരുന്നിട്ടും!
